Kim bilir kaç kez terkettim seni  içimde. Kim bilir kaç gece sana dökerken yaşlarımı, ertesi sabah "Seni unuttum artık." diyerek uyandım.

Ben senden vazgeçtikçe, sana daha çok bağlandım. Hem de her seferinde.

Evinin önünden geçerken kafamı ters istikamete çevirirken bile seni görmek için tanrıya yalvarırken buldum kendimi.

Nasıl bu kadar büyük olabiliyor sevdan? Ya seni unuttuğumu zannederken yeniden karşıma çıkışının nedeni?

Aşkın nasıl olduğunu ben,sende öğrendim. Bu yüzden -sanıyorum ki- vazgeçemiyorum senden.

Senden kaçıp,senin kollarına koşmak istiyorum. Senin kokunu istiyorum. Baktıkça kaybolduğum o derin gözlerini istiyorum. Bir zamanlar bende olan ilgini istiyorum. Çok mu?

Belki de çok.

Sabahları beni düşündüğünü bilmek çok artık bana.

Çünkü sen, bende yok olmayı seçtin aslında bir bakıma..

http://www.youtube.com/watch?v=fS_cYA9_WK8