Ne güzel duruyorsun öylece karşımda. Gözleri hayatı kirine,pisliğine inat edermişçesine nasıl da güzel bakıyor öyle. Dudaklarınsa yaşamın tümsekleriyle alay edermişçesine tebessüm dolu.
Nasıl da aşığım sana. Sırf seninle olabilmek için ne kadar da çırpınıyorum.. Geçmişin bütün yarım kalmışlarını tamamlamak ister gibi.
Keşke bu satırları okuduğunda benim hissettiklerimi görebilsen be sevdiğim. Keşke her defasında kendini üzene, yıpratana giden aşıklardan olmasan...
Bak etrafına. Çok uzağında değilim. Bir kaç adım yakınında bekliyorum "Gel!" deyişini.
Ama senin ruhun bile duymuyor ki içimde yitip giden ümitleri, kopan fırtınaları, her gece döktüğüm gözyaşlarımı..
Sen onunlasın. Sanki bana inatmış gibi. "Seni değil, onu seçtim." der gibi.
Yapma sevdiğim. Dayanmıyor bu yürek. Sana bu kadar yakın ama bu kadar uzak olmayı kaldıramıyor bedenim..
Gördüğüm kömür gözlerim yok mu... Her şeyi gördükleri halde beni içlerinde nasıl boğduklarını görmüyorlar mı? Hapishanelerde bile olmayacak kadar karanlık kuytularda yok ettiklerinin farkında değil mi o gözler? Bakışlarının tek bir anını bile kaçırdığımda duyduğum üzüntüyü hissetmiyor mu kalbin? Ya kulaklarında mı duymuyor sesinin o mistik güçlerin dahi varlığını yok eden titreşiminde boğulan kalbimin ritmini?
Sen yazdıklarımı başkasına yazıyormuşum gibi okuyor, sevdiğinin kadının aşkını benim aşkımın satır aralarında arıyorsun.
Bana gelen herkesi dost biliyorsun. Bense onları aşkıma bir hain belliyorum.
Ne kadar zor bilir misin sevdiğim; yalnızlığın en gizemli köşelerine bile senin adını kazımak. Ya da ne kadar acımasız; hayatın seni benim karşıma çıkaracak kadar güzel ama gözümün içine baka baka bende olmayışını hatırlatacak kadar nefret edilesice olduğunu bilmek.
Ama nereden bilebilirsin ki kalbimin kilitli kapılarının ardında kalanları. Dilimden dökülmeye cesareti olmayanların kalemimden kağıdın bembayaz dokusuna nasıl akıp gittiğini.
Sen; benim çektiğim acıları görüp bunları yapanın başkası olduğunu düşünecek kadar saf, bunların sadece senin etrafında döndüğünü göremeyecek kadar kör sevdiğim..
Çok değil birazcık dikkat etsen göreceksin gerçeği. Karnımda o hep bahsedilen kelebeklerin uçuşunu da göreceksin, sen mutlu oldun diye gülen gözlerimin içini de. 'Sevdiğim'den 'sevgilim'e nasıl güzel terfi edebileceğini de bileceksin.
Keşke, keşke gözlerinde ömrümü geçirsem sesim çıkmayacak olan adam; yüreğimde çakan şimşekler sonrasında gelecek gökkuşağının habercisi olsa da sen de benim olsan..
ÇOK GÜZEL YAZILAR KALBİMDEN GEÇTİĞİ GİBİ AYNI.. YALNIZIM DUYGUSALIM HİÇ İYİ HİSSETMİYORUM VE NE ZAMAN GECER HİÇ BİLMIYORUM..
YanıtlaSilCok guzel, hislerime tercuman olmussun yuregine saglik..
YanıtlaSilİnsan yalnız kalınca söylenen klasik laftır ergen, kimse yalnız kalmadan yalnız kalanın halini anlayamaz, o yüzden böyle der, bazen tek bir kişinin bazende hiç kimsenin olmayışının bizleri yüzmek zorunda bıraktığı o acımasız şelalenin sonuna gelmeden Rabbim bizlere doğru taraftan gelen kurtarıcı ipe tutunmayı nasip etsin. Yüreğinize sağlık
YanıtlaSilYorumlarınız için teşekkür ediyorum. Unutmayın yalnızlık, hangi açıdan gördüğünüze bağlıdır :)
YanıtlaSilsevgilime mektup olarak yazdım umarım olumlu bir cevap alırım.
YanıtlaSilgüzel yazmışsın yüreğine saglık bugun on senedır sevdığım ınsanla beraber olmanın birinci yılı ve şimdi o yok yanımda bakıyorum da yazdığın her kelime yürekden gelmiş tekrardan yüreğine sağlık...
YanıtlaSil#dörtduvar
#üNaL...
umarım mektubun cevabı sizi mutlu etmiştir :)
YanıtlaSil#dörtduvar teşekkür ederim
YanıtlaSil