Gözlerinin içine baktığınızda, kalbinden geçenleri okuyabildiğiniz o insanı sakın ola ki kaybetmeyin. Çünkü siz farketmeseniz de o sizin eşiniz, kalbinizin diğer yarısı, ruhunuzun sürekli aradığıdır. Onu bir kere kaybederseniz; bir dahakine hep ona benzeyeni aramakla geçer ömrünüz. Ayrımına varmasanız bile hayatınız boyunca yatağın boş kısmını hep onun hayali doldurur. Kiminle konuşsanız, kimi özleseniz bütün yollar ona çıkar. Bütün müzikler onu anlatır, bütün şarkılar onu söyler. Dertlerin en âlâsı bile yokluğunun boşluğuyla yarışamaz.
Çalan kapılar ardından hep onun çıkmasını beklersiniz. Onun sesinden duyacağınız tek kelimenin bile özlemini duymaya başlarsınız.
Aşkın en kor edici halini yaşadığınız halde yine o aşkın bahçesinde dinlenmeyi istersiniz.
Bunların hepsini tek tek yaşar; ruhunuzun, bedeninizin, kalbinizin yorulduğunu anlarsınız. Dört dörtlük olamayacak hayatınızı çözmekte daha çok zorlanırsınız. Dar günlerinizi bırakın, güldüğünüz her an dahi onun omuzunda hissettiğiniz güven duygusunu ararsınız.
Bunu kendinize yapmayın.
Gözlerinin içinde kalbini gördüğünüz o insanın arkasından ağlayan olmayan olmayın.