11 Ocak 2014 Cumartesi

Aşk, güvenmekti.

Size güvenilmediğini bilmek ne kadar yaralar bilir misiniz?

Elinizde kalanın 0 olduğunu farkettiğinizde, gözünüzden gözyaşının bile akmaya mecali kalmaz.
Kalbinize binlerce bıçak saplanır gibi olur.
Ne bileyim midenizdeki kelebekler ölürken ruhunuza batar sanki kanatları.
Küçücük bir odaya hapsolmuşçasına nefes alamazsınız.
Kaybetmek ve kazanmak arasındaki terazi nereye gideceğini bilmeden eğilip durur.
Ölüm bile daha mantıklı gelir. Ölmeyi uyumaya benzetirsiniz. Sonsuz bir uykuya. Ve uyuyunca her şey geçer gibidir ya hani; işte tam da bu yüzden sıkıca kapatmak istersiniz gözlerinizi...

Sizin duygunuz karşısında onun sadece susup kalmasını izlemek her şeyden daha fazla yorar sizi.
Konuşsa dersiniz, konuşsa yeter ki.
Güvense bana hiç kimseye güvenmediği kadar. 
Ve sevse beni sevmeyi yeni öğreniyormuşum gibi...

Sayfalarca şey yazmak; onlarca, yüzlerce, binlerce kelimeyi ardı ardına sarf etmek gelir içinizden.
"Bunlar ne zaman bitecek?" diye sorar durursunuz sürekli.

Güvenilmek işte bu kadar büyük bir şeydir.
Ve o olmadan tuttuğunuz el, canınızın bir parçası asla değildir.

4 yorum:

  1. Belkide bu yüzden önemli : Askta güven.
    Karşındakiyle askı bulacağına inanmak ister insan.Ona güveni tam olursa birlikte aşkı aramak icin elele verirler ve aşkı bulurlar.Ya en baştan güvenmeseydi ne olurdu insan?Aşkı hıçbir zaman bulamazdı.
    İste bu yüzden önemlı askta güven

    YanıtlaSil
  2. bütün yazılarn o kadar güzelki hepsini okudum hepsinde ayrı bi ben buldum....

    YanıtlaSil
  3. Gerçekten güzel yazıyorsun, umarım bizim gibi yazarlarda olur gelecekte, kitaplarını okumayı isterim ;))

    YanıtlaSil
  4. En büyük hayalim ilerde bir kitabımın yayınlanması. Bu güzel yorumlar için hepinize ayrı ayrı teşekkürlerimi sunuyorum :)

    YanıtlaSil