Aşk, güvenmekti.

Size güvenilmediğini bilmek ne kadar yaralar bilir misiniz?

Elinizde kalanın 0 olduğunu farkettiğinizde, gözünüzden gözyaşının bile akmaya mecali kalmaz.

Kalbinize binlerce bıçak saplanır gibi olur.

Ne bileyim midenizdeki kelebekler ölürken ruhunuza batar sanki kanatları.

Küçücük bir odaya hapsolmuşçasına nefes alamazsınız.

Kaybetmek ve kazanmak arasındaki terazi nereye gideceğini bilmeden eğilip durur.

Aşka kötü diyorlar.neresi kötü bilmiyorum.Ya da neden 

her seferinde acının sebebi olarak suclanıyor anlamıyorum.

(Her şeyin en kötü tarafını düşündüğümüz için sanırım.)

Ama bence aşk tek başına sahilde yürümek gibidir.

Dalgaların sesini, 

göğün mavisini, martıların kanat çarpışlarını doya doya ciğerlerine çekmektir.

Ya da ne bileyim bir şiirin dizelerinde bulmaktır onu.

Bir kaç kere okuyup yine de doyamamaktır. 

Yani aşk; insanın her defasında kurtulmaya çalıştığı ama